Ο αετός του ελληνικού βόλλευ

Γεννήθηκε στην Στουγκάρδη την 1η Ιουνίου 1970. Σε ηλικία 15 ετών τον συναντά τυχαία ο προπονητής και ο άνθρωπος που έχει αναδείξει πολλά ταλέντα στον χώρο του βόλλευ, ο Γιώργος Καμπερίδης. «Όλοι μιλούσαν γι’ αυτόν και άρχισα να τον ψάχνω, χωρίς όμως επιτυχία. Τελικά τον είδα συμπτωματικά μπροστά μου στο περίπτερο έξω από το Δημοτικό Σχολείο.

Ήταν Νοέμβριος του 1985 κι εκεί του είπα χωρίς περιστροφές ‘Εσύ θα έρθεις να παίξεις βόλεϊ’ και τον πήρα και πήγαμε στο γήπεδο. Στην αρχή μου ξέφυγε και δεν ήθελε να συνεχίσει, με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να πάω σπίτι του. Εκεί τον παρότρυνε η γιαγιά του κι έτσι ξεκίνησε», θυμήθηκε ο σπουδαίος προπονητής (πατέρας του Αλέξη Καμπερίδη που είναι προπονητής στο γυναικείο τμήμα του Απόλλων Καλαμαριάς, αντίπαλο του γυναικείου μας). Έτσι αυτή η μέρα έμελλε να είναι η απαρχή μιας μεγάλης καριέρας, του κορυφαίου ίσως έλληνα βολλευμπολίστα.

Μια πόλη, η Ορεστιάδα, τον είχε λαϊκό ήρωα. Περπατούσε ο Νικόλας στην Ορεστιάδα και σταματούσε η κυκλοφορία. Όλοι οι αγνοί έλληνες φίλαθλοι εκείνη την εποχή ήταν Ορεστιάδα και ήθελαν να στεφθεί πρωταθλήτρια, αλλά δεν ένιωσαν αυτή τη χαρά τόσο αυτοί, όσο και ο Νίκος Σαμαράς. Έμεινε στην ομάδα μέχρι το 1998. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίχτες στον κόσμο. Τον έδεσαν με τριετές συμβόλαιο, αλλά δεν πρόλαβε να μείνει και την τρίτη χρονιά.

Ήταν το 1998, όταν η Ορεστιάδα έφτασε στην κορύφωση της και έπαιξε στον τελικό των πλει οφ, κόντρα στον Ολυμπιακό με πλεονέκτημα έδρας. Το σκορ ήταν 2-2 νίκες και ο τελευταίος τελικός στην Ορεστιάδα. Όλη η πόλη ήταν στον αέρα. Όμως ο Ολυμπιακός του Μοντάλι χάλασε την φιέστα και η Ορεστιάδα ηττήθηκε με σκορ 1-3 σετ. Το ματς αυτό ήταν μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία για τον τίτλο που όλοι τόσο ποθούσαν στον Έβρο και όχι μόνο. Επιπλέον έμελλε να είναι και το τελευταίο του Νίκου με την φανέλα της μεγάλης ομάδος της Ορεστιάδος που εκείνη την εποχή ήταν μεγάλη ομάδα και στην Ευρώπη. Η Ορεστιάδα κατάφερε να φτάσει 3 φορές final 4 ευρωπαικών διοργανώσεων (της Γενεύης, της Πάρμα και του Παρισιού). Ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα που κατάφερε ευρωπαικές διακρίσεις και αυτό εν πολλοίς οφείλεται στον Νίκο.

Σε final 4, πρώτος με το αγαπημένο του 9

Στην ομάδα της Ορεστιάδας

Το 1998 λοιπόν λύνει το συμβόλαιό του και αποχαιρετά την Ελλάδα για την γειτονική Ιταλία και την Φαλκονάρα.

Το 1999 προκαλεί αίσθηση η επιστροφή του στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ηρακλή με τον οποίο κατακτά καιτον μοναδικό τίτλο στην καριέρα του (το κύπελλο Ελλάδας του 2000 νικώντας τον Ολυμπιακό στον τελικό της Πάτρας).

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=u0fQHI90d4w

Το καλοκαίρι του 2000 φοράει τη φανέλα του Παναθηναϊκού όπου μένει μέχρι το 2002. Επιστρέφει για μία σεζόν στην Ορεστιάδα και λίγο αργότερα πέρνει την απόφαση να πάει στην ΑΕΚ.

To 2006 πηγαίνει στην τουρκική Φενερμπαχτσέ και η παρουσία του δημιουργεί «φαν κλαμπ» αναγκάζοντας τον ίδιο να δηλώσει πως τα καλύτερα του τα πέρασε στην Φενέρ.

Το 2010 ανεβάζει τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης στην Α1, μετά από μια χρονιά στην Α2. Ο ίδιος δηλώνει κατά την λήξη της αγωνιστικής περιόδου, ότι δεν ξέρει αν θα συνεχίσει να αγωνίζεται και την επόμενη χρονιά ή θα βοηθήσει την ομάδα από άλλο πόστο.

Διακρίνονται οι Γραμματικάκης, Σιδηρόπουλος και ο Σαμ χωρίς μπλούζα. Πανηγυρίζουν την άνοδο του Εθνικού.

Πριν από τρία χρόνια επέστρεψε και πάλι στα γήπεδα για λογαριασμό του Μίλωνα τον οποίο βοήθησε να ανέβει στην Βόλεϊ Λιγκ. Το περασμένο καλοκαίρι δέχεται πρόταση από τον Μίλωνα να ανανεώσει το συμβόλαιο του αλλά αποφασίζει να μοιράσει τη ζωή του μεταξύ Λήμνου και Αθήνας. Στη Λήμνο ίδρυσε και τον σύλλογο ΑΕ Λήμνου Sports Club, ενώ παράλληλα με συνεργάτη τον Θανάση Πανούτσο είχε πλάνο για αξιοποίηση του κλειστού γυμναστηρίου μπιτς βόλεϊ στο ΣΕΦ.

Με την Εθνική Ανδρών είχε 263 συμμετοχές και την Εφήβων 160.

Την εποχή που η Ανδρών γέμιζε το ΣΕΦ πρωταγωνιστής ήταν ο Νίκος Σαμαράς. Δείτε το σερβίς τουπου έκανε το ΣΕΦ να «βράσει» την 1η Οκτωβρίου 1990. Δείτε τους 16.000 φιλάθλους να πανηγυρίζουν τον άσσο του «Σαμ» που έκανε το 15-13 στο τάι μπρέικ με την Ρωσία στέλοντας την Εθνική Ανδρών στις «8» καλύτερες ομάδες του Παγκοσμίου βόλεϊ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ανδρών του 1994. Δείτε το ασφυκτικά γεμάτο ΣΕΦ να φωνάζει "ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΑΣ ΝΙΚΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ". Νομίζω κανείς έλληνας αθλητής δεν έχει ζήσει κάτι ανάλογο.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=XZMJUQSb0p4

Οι κορυφαίες στιγμές με την Εθνική Ελλάδας:
- 6η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων Αθήνα 1989
- 6η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών Αθήνα 1994

Διασυλλογικές διακρίσεις:

- 2η θέση στο κύπελλο συνομοσπονδίας (SEV) Ευρώπης με την Ορεστιάδα
- Κυπελλούχος Ελλάδος με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης 2000

Η Παρασκευή 4 Ιανουαρίου θα ήταν δυστυχώς μια μαύρη μέρα για το ελληνικό βόλλευ, αλλά και για ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Ο Νίκος Σαμαράς "εφυγε" σε ηλικία 42 χρονών. Εντελώς ξαφνικά κόπηκε το νήμα της ζωής του. Ο ελληνικός αθλητισμός είναι πολύ φτωχότερος.

Το τέλειο κορμί βολεϊμπολίστα, ήταν ένα θαύμα της φύσης με απίστευτη σωματοδομή, που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι δεν είχε κανένας άλλος βολεϊμπολίστας στον κόσμο. Άνοιγε τα τεράστια χέρια του και κάλυπτε όλο το φιλέ. Πηδούσε για σερβίς και έτρεμαν τα πόδια των αντίπαλων υποδοχέων. Πηδούσε για μπλοκ και σκέπαζε τον ουρανό. Χτυπούσε τη μπάλα στην προθέρμανση και την έστελνε στο ταβάνι. Όταν άνοιγε τα χέρια του για να πανηγυρίσει , θύμιζε υπερήφανο αετό.

Πολλοίς αθλητές, προπονητές, άνθρωποι του χώρου αλλά και απλοί φίλαθλοι πληροφορούμενοι την δυσάρεστη είδηση έσπευσαν να δηλώσουν την λύπη του, την συγκίνησή τους και την συμπαράστασή τους στην οικογένεια του εκλιπώντος. Όλοι τους είχαν να πουν μόνο καλά λόγια. Είτε συμπαίχτες, είτε αντίπαλοι, είτε οι απλοί άνθρωποι που τον θαύμαζαν στα γήπεδα ήταν βαθύτατα συγκινημένοι με τις αναμνήσεις να τους κατακλύζουν και το δίκιο να τους πνίγει που έφυγε τόσο νέος. Έχουν να λένε για την επαγγελματικότητά του, για την σκληρή δουλειά, για το πόσο ήθελαν να του μοιάσουν. Πολλοί νεότεροι αθλητές δήλωσαν ότι ξεκίνησαν να ασχολούνται με το βόλλευ λόγω του Νίκου. Πάνω από όλα όμως όλοι όσοι τον γνώριζαν είχαν να πουν τα καλύτερα για τον άνθρωπο Νίκο Σαμαρά.

Είθε ο Αετός να πετάει χαμογελαστός και να μας βλέπει από ψηλά.

Συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Στον Παναθηναικό